گردشگری و بومگردی

زیرساخت ها پای لنگ گردشگری و حمل و نقل جاده ای

انگیزه های متفاوتی دلیل و برهان هر سفری بوده و هست و آن چیزی که عموما در همه ی سفرها می تواند مشترک باشد، تلاش و میل باطنی هر انسانی برای کسب آرامش و بهتر زیستن است ازاین روی برای وصول به این آرامش باید شرایط و زیرساخت های راه نیز مساعد باشدیکی از این زیر ساخت ها جهت سفر و سیاحت به مناطق مختلف انتقال و حمل و نقل است که به انواع مختلفی مانند هوایی ، زمینی ( جاده ای ) ، ریلی ، دریایی تقسیم می گردد و به وسیله آن ها می توان از جایی به جای دیگر سفر کنیم . پرداختن به زیرساخت های حمل و نقل در جایگاه اخص بخش راه و تاسیسات جانبی مرتبط با آن به عنوان یکی از مهم ترین عوامل مهم ایجاد ظرفیت های مناسب در پیشرفت و رشد صنعت گردشگری مورد توجه است و به این موضوع بسیار پرداخته شده است . در ایران چیزی حدود بیست و چهار پایانه مرزی زمینی که در آن ها اقدامات مناسب بهسازی صورت گرفته یا در حال انجام است وجود دارد.

وجود شبکه حمل و نقل ایمن جاده ای به لحاظ بهره برداری از فضای طبیعت و دسترسی راحت به مناطق مختلف سیاحتی و تاریخی جهت گردشگران موضوعی است که از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا حمل و نقل همان چیزی است که گردشگر را به مقصد پیوند می دهد و وجود حمل و نقل ضعیف می تواند تعداد گردشگران یک کشور را تحت تاثیر قرار دهد . بنابراین توسعه گردشگری باید همگام با توسعه ی ناوگان حمل و نقل اعم از ریلی ، جاده ای ، هوایی ، دریایی باشد . طبق آمار سازمان جهانی گردشگری یکی از عوامل رشد چشمگیر گردشگری در سال های 2005 تا 2016 و ثبت رکورد بیش از یک میلیارد و سیصد میلیون گردشگر به دلیل بهبود زیر ساخت های حمل و نقل و نوآوری و فناوری های تکنولوژی در این بخش است. در ایران محور اصلی گردشگری داخلی شبکه جاده ای است و بیش ترین زمان و سفر در کشور در مسیرهای جاده ای انجام می گردد. ازاین روی در حوزه ی گردشگری باید این شبکه های ارتباطی ، اقتصادی شوند و با توسعه ی همه محورها به ویژه محورهای پرتردد خدمات بهتر و مطلوب تری برای گردشگران مهیا شود. اما متاسفانه در ایران مانند دیگر حمل و نقل ها ، حمل و نقل جاده ای نیز دچار مشکلاتی مانند تراکم ، ایمنی و سفر سلامت ، وسایل حمل و نقل به روز ، سوخت ، تاثیرات محیطی ، جاده های فرسوده وخراب و غیره می باشد . تراکم جاده ها ، پایانه های مسافربری و فرودگاه ها وضعی است که بیش تر مسافران با آن رو به رو می شوند و اغلب علت این تراکم نبود تشکیلات و وسایل کافی برای نیازهای روزافزون و عدم برنامه ریزی و سازمان دهی درست است. به عنوان مثال ، امور گمرکی خود عاملی است که باعث می شود مسافران مدت زیادی را در پایانه فرودگاه منتظر بمانند. تقویت نشدن زیرساخت ها و امکانات موجود در سیستم حمل و نقل عمومی ( درون شهری و برون شهری ) کشور با ضعف های زیادی همراه است به عنوان ساده ترین مثال در زمینه ی حمل و نقل عمومی درون شهری اعلام نشدن نام ایستگاه های اتوبوس و در دسترس نبودن نقشه هایی به زبان لاتین برای نشان دادن مسیرها و ایستگاه های مترو و اتوبوس در سطح شهر،وغیره گردشگر را بسیار دچار سرگردانی میکند همچنین فارسی زبان بودن بسیاری از سامانه های خرید بلیط درون شهری ، عدم استفاده از کارت های اعتباری برای این نوع خرید و غیره تا سفر روی صندلی های سخت و ناراحت ، نبود سیستم تهویه مناسب و جاده های پر از چاله و فرسوده قسمت های مختلف کشور و غیره همگی بخش کوچکی از چالش های گردشگری حمل و نقل جاده ای است که با رفع آگاهانه ومسولانه با وجود تقاضای فراوان گردشگران و مسافران جهت سفرهای جاده ای و استفاده از وسایل حمل و نقل زمینی مانند اتوبوس ، مینی بوس ، ون ها ، و غیره به عنوان بخش تاثیر گذاری در جا به جایی گردشگرها می تواند چرخ دنده های صنعت توریسم را جا به جا کند ، در کشورهایی که غالبا توسعه یافته اند یا در حال توسعه هستند موضوع حمل و نقل درون شهری و برون شهری را به با هم و به صورت یکپارچه می بینند ولی در کشور ما بدین صورت نمی باشد. در کشورهای دیگر یا شهرداری ها در حوزه حمل و نقل اختیار بیش تری دارند یا موضوع حمل و نقل تحت اختیار یک نظام یک پارچه قراردارد در واقع یا قدرت شهرداری ها در این زمینه بسیار است یا موضوع حمل و نقل تحت اختیار یک نظام مرکزی و یکپارچه قراردارد و تمام سیستم ها با هم کار می کنند و زمانی که وارد شهری می شوید ایستگاه تبادل برای استفاده کننده مشکلی ایجاد نمی کند و تغییر مدیریت در این سیستم ها با عوض شدن مدل های حمل و نقلی برون شهری با درون شهری احساس نخواهد شد. با هر روی به دلیل این که حمل و نقل شخصی و جاده ای برای بسیاری از خانواده ها اقتصادی تر و راحت تر است ، سیاست گذاری مسئولین باید به نحوی باشد که علاوه بر زمینه ی حمل و نقل عمومی و توسعه زیرساخت ها و به روزرسانی ناوگان ها در زمینه ی حمل و نقل شخصی و جاده ای برنامه های بهتری را تدوین کنند. و بتوانند شبکه های حمل و نقل جاده ای را به بازارهای بین المللی وکشورهای همسایه متصل سازند . تا دادوستد و ورود و خروج گردشگر به راحتی امکان پذیر باشد.

منبع : پای لنگ جاده ها برای گردشگران مجله چتراتا

زیرساخت ها پای لنگ گردشگری و حمل و نقل جاده ای

انگیزه های متفاوتی دلیل و برهان هر سفری بوده و هست و آن چیزی که عموما در همه ی سفرها می تواند مشترک باشد، تلاش و میل باطنی هر انسانی برای کسب آرامش و بهتر زیستن است ازاین روی برای وصول به این آرامش باید شرایط و زیرساخت های راه نیز مساعد باشدیکی از این زیر ساخت ها جهت سفر و سیاحت به مناطق مختلف انتقال و حمل و نقل است که به انواع مختلفی مانند هوایی ، زمینی ( جاده ای ) ، ریلی ، دریایی تقسیم می گردد و به وسیله آن ها می توان از جایی به جای دیگر سفر کنیم . پرداختن به زیرساخت های حمل و نقل در جایگاه اخص بخش راه و تاسیسات جانبی مرتبط با آن به عنوان یکی از مهم ترین عوامل مهم ایجاد ظرفیت های مناسب در پیشرفت و رشد صنعت گردشگری مورد توجه است و به این موضوع بسیار پرداخته شده است . در ایران چیزی حدود بیست و چهار پایانه مرزی زمینی که در آن ها اقدامات مناسب بهسازی صورت گرفته یا در حال انجام است وجود دارد.

وجود شبکه حمل و نقل ایمن جاده ای به لحاظ بهره برداری از فضای طبیعت و دسترسی راحت به مناطق مختلف سیاحتی و تاریخی جهت گردشگران موضوعی است که از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا حمل و نقل همان چیزی است که گردشگر را به مقصد پیوند می دهد و وجود حمل و نقل ضعیف می تواند تعداد گردشگران یک کشور را تحت تاثیر قرار دهد . بنابراین توسعه گردشگری باید همگام با توسعه ی ناوگان حمل و نقل اعم از ریلی ، جاده ای ، هوایی ، دریایی باشد . طبق آمار سازمان جهانی گردشگری یکی از عوامل رشد چشمگیر گردشگری در سال های 2005 تا 2016 و ثبت رکورد بیش از یک میلیارد و سیصد میلیون گردشگر به دلیل بهبود زیر ساخت های حمل و نقل و نوآوری و فناوری های تکنولوژی در این بخش است. در ایران محور اصلی گردشگری داخلی شبکه جاده ای است و بیش ترین زمان و سفر در کشور در مسیرهای جاده ای انجام می گردد. ازاین روی در حوزه ی گردشگری باید این شبکه های ارتباطی ، اقتصادی شوند و با توسعه ی همه محورها به ویژه محورهای پرتردد خدمات بهتر و مطلوب تری برای گردشگران مهیا شود. اما متاسفانه در ایران مانند دیگر حمل و نقل ها ، حمل و نقل جاده ای نیز دچار مشکلاتی مانند تراکم ، ایمنی و سفر سلامت ، وسایل حمل و نقل به روز ، سوخت ، تاثیرات محیطی ، جاده های فرسوده وخراب و غیره می باشد . تراکم جاده ها ، پایانه های مسافربری و فرودگاه ها وضعی است که بیش تر مسافران با آن رو به رو می شوند و اغلب علت این تراکم نبود تشکیلات و وسایل کافی برای نیازهای روزافزون و عدم برنامه ریزی و سازمان دهی درست است. به عنوان مثال ، امور گمرکی خود عاملی است که باعث می شود مسافران مدت زیادی را در پایانه فرودگاه منتظر بمانند. تقویت نشدن زیرساخت ها و امکانات موجود در سیستم حمل و نقل عمومی ( درون شهری و برون شهری ) کشور با ضعف های زیادی همراه است به عنوان ساده ترین مثال در زمینه ی حمل و نقل عمومی درون شهری اعلام نشدن نام ایستگاه های اتوبوس و در دسترس نبودن نقشه هایی به زبان لاتین برای نشان دادن مسیرها و ایستگاه های مترو و اتوبوس در سطح شهر،وغیره گردشگر را بسیار دچار سرگردانی میکند همچنین فارسی زبان بودن بسیاری از سامانه های خرید بلیط درون شهری ، عدم استفاده از کارت های اعتباری برای این نوع خرید و غیره تا سفر روی صندلی های سخت و ناراحت ، نبود سیستم تهویه مناسب و جاده های پر از چاله و فرسوده قسمت های مختلف کشور و غیره همگی بخش کوچکی از چالش های گردشگری حمل و نقل جاده ای است که با رفع آگاهانه ومسولانه با وجود تقاضای فراوان گردشگران و مسافران جهت سفرهای جاده ای و استفاده از وسایل حمل و نقل زمینی مانند اتوبوس ، مینی بوس ، ون ها ، و غیره به عنوان بخش تاثیر گذاری در جا به جایی گردشگرها می تواند چرخ دنده های صنعت توریسم را جا به جا کند ، در کشورهایی که غالبا توسعه یافته اند یا در حال توسعه هستند موضوع حمل و نقل درون شهری و برون شهری را به با هم و به صورت یکپارچه می بینند ولی در کشور ما بدین صورت نمی باشد. در کشورهای دیگر یا شهرداری ها در حوزه حمل و نقل اختیار بیش تری دارند یا موضوع حمل و نقل تحت اختیار یک نظام یک پارچه قراردارد در واقع یا قدرت شهرداری ها در این زمینه بسیار است یا موضوع حمل و نقل تحت اختیار یک نظام مرکزی و یکپارچه قراردارد و تمام سیستم ها با هم کار می کنند و زمانی که وارد شهری می شوید ایستگاه تبادل برای استفاده کننده مشکلی ایجاد نمی کند و تغییر مدیریت در این سیستم ها با عوض شدن مدل های حمل و نقلی برون شهری با درون شهری احساس نخواهد شد. با هر روی به دلیل این که حمل و نقل شخصی و جاده ای برای بسیاری از خانواده ها اقتصادی تر و راحت تر است ، سیاست گذاری مسئولین باید به نحوی باشد که علاوه بر زمینه ی حمل و نقل عمومی و توسعه زیرساخت ها و به روزرسانی ناوگان ها در زمینه ی حمل و نقل شخصی و جاده ای برنامه های بهتری را تدوین کنند. و بتوانند شبکه های حمل و نقل جاده ای را به بازارهای بین المللی وکشورهای همسایه متصل سازند . تا دادوستد و ورود و خروج گردشگر به راحتی امکان پذیر باشد.

منبع : پای لنگ جاده ها برای گردشگران مجله چتراتا